15 December

Goedenavond allemaal,

Nog maar even een stukje schrijven over gister en vandaag.
Gister was Stef de hele dag heel moe en is amper wakker geweest. Daarbij lag hij zowat de hele dag te kreunen, niet heel hard maar toch. Ik had het idee dat hij erg misselijk was en last had van z'n darmen, obstipatie. Afgelopen nacht was het niet veel anders, hij was onrustig en lag niet lekker. Ook moest hij een keer spugen en had hij drie keer een poepluier. Ik dacht dat het hem wel op zou luchten, maar vanmorgen kreunde hij nog en leek pijn in z'n hoofd te hebben. Ik heb dus de dokter gebeld en gevraagd of hij meer morfine mocht hebben, want we willen niet dat hij pijn heeft. We hebben de dosis verhoogd van 4x1,5ml naar 4x2ml, hier zijn we vanochtend meteen mee begonnen en het werkte direkt. Hij heeft een rustige dag gehad, maar daarnaast hebben we nauwelijks meer kontakt met hem gehad. Als Stef z'n ogen open heeft kijkt hij niet altijd gericht naar ons. Soms is het net of hij door je heen of langs je heen kijkt. Het ene moment is hij in diepe slaap en reageert hij nergens op en het andere moment doet hij z'n ogen open als hij ons hondje, een liedje, z'n teletubbie of Marieke hoort. Dus van een kant hebben we het gevoel dat hij toch langzaam in een soort coma zakt en van de andere kant is hij zich nog heel bewust van bepaalde geluiden. Jaap kreeg zelfs nog een voorzichtige high-five van Stef. We hebben nu wel het gevoel dat het niet zo lang meer zal duren voordat Stef voorgoed inslaapt, maar hij heeft ook bewezen dat hij een echte bikkel is en het niet zomaar opgeeft.